Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren.

Didier Nys
Didier Nys

In 2023 konden we in België genieten van een lange zomer, een zomer die ons deed stilstaan bij de gezondheid van onze geliefde planeet. Nu, vele maanden later, zijn de temperaturen gedaald, en hoewel de vorst niet genadeloos heeft toegeslagen, is de winter nog steeds voelbaar. Terwijl ik bladeren bijeenraap in mijn tuin, vraag ik me af of mijn werk bij de Frontline (klantendienst) ook onderhevig is aan de seizoenen.

In mijn groene oase, waar vogels ontwaken uit hun winterdromen en voedsel schaars is, beweeg ik me naar het tuinhuis om wat zaden te halen. Daar, tussen het gereedschap en de bloempotten, denk ik aan onze gepensioneerde aangeslotenen. Sommigen van hen hebben moeite om hun verdiende pensioen te ontvangen, omdat hun gegevens niet up-to-date zijn of omdat ze vergeten waren hun levensbewijs op tijd in te dienen.

Eenmaal terug in mijn tuin beginnen de wolken te huilen en betrap ik erop te verlangen naar zonnige dagen. Naarmate de maanden voorbijgaan en de weergoden onder elkaar kibbelen over zon en regen, staan mijn collega’s en ikzelf klaar met een luisterend oor. Wie vragen heeft over zijn aansluiting of medische kosten, zijn pensioen nog niet ontvangen heeft of hulp nodig heeft bij het invullen van een aanvraag, kan steeds rekenen op onze 1ste “hulp”.

Zo worden we in juni overspoelt met vragen over vakantiegeld. Het klimaat is dan net zo wispelturig als de telefoontjes en e-mails die we ontvangen. Sommige van onze aangeslotenen gebruiken deze periode om hun zaken in orde te brengen, zich voor te bereiden op hun toekomstige pensioen en plannen te maken voor reizen naar verre oorden. Andere expats keren terug naar België en genieten van een verdiende vakantie, omringd door hun familie.

Wanneer september aanbreekt en het nieuwe schooljaar start, herinneren we expatouders eraan om de nodige verzekeringen voor hun kinderen ten laste te regelen. Mijn collega’s en ikzelf garanderen dat alle aangeslotenen de zorg en dekking krijgen die ze verdienen.

Naarmate de herfst overgaat in de winter, verliezen de bomen in mijn tuin opnieuw hun bladeren komt de eerste vorst. Dit is ook het moment waarop we onze gepensioneerden herinneren aan het belang van een levensbewijs, een formaliteit die vaak over het hoofd wordt gezien maar noodzakelijk is voor de voortzetting van hun uitkeringen.

Bij de Frontline werken we dus inderdaad volgens de seizoenen, fluister ik in gedachten, terwijl ik mijn tuin afspeur naar tekenen van leven in afwachting van de lente.

Wilt u uw reiservaringen delen?

Bent u expat of kent u iemand met een inspirerende buitenlandervaring? Aarzel dan niet om ons te contacteren op overseas-expat@onssrszlss.fgov.be. En wie weet, inspireert u met uw verhaal toekomstige expats.

naar boven